Day: 13.11.2022

1. Does George play computer games after the lesson?
   Yes, he does play computer games every after the lesson.
2. Does Inessa go to the shop every day?
   No, she doesn’t go to the magazin every day.
3. Do you like elephants?
   No, I don’t like elephant.
4. Does Mila drink milk every morning?
   Yes, she does. She drinks milk every morning.
5. Do we eat eggs every morning?
   No, we don’t eat eggs every morning.
6. Does Areg play outdoor games every day?
   Yes, he does play outdoor games every day.
7. Does Luiza go to school every day?
   No, she doesn’t go to the school every day.
8. Do you like cat?
   Yes, I do. I like cats.
9. Does Mane drink apple juice every morning?
   Yes, she does. She drinks apple juice every morning.
10. Do they eat marshmallow every evening?
    No, we don’t eat marshmallow every evening.

Ամպի ստվերն ընկել էր մեծ սարի վրա:
– Գագաթիցդ քիչ ներքև՝ աջ կողմիդ վրա, մի կտոր գիշեր կա, սա՛ր,- ասաց ամպը:
– Դա գիշեր չէ,- պատասխանեց սարը:- Ուշադիր նայիր: Պետք է որ ճանաչես նրան:
– Ես շատ եմ ճամփորդել ու շատ բան գիտեմ: Երբեմն, իսկապես, ծանոթ է թվում նա, ում առաջին անգամ ես տեսնում: Բայց ես գիշերը լավ եմ ճանաչում, ու այն, ինչ տեսնում եմ հիմա….,- ուզում էր շարունակել ամպը, բայց սարը նրա խոսքը կտրեց.
– Եթե դու լավ ես ճանաչում գիշերը, ասա՝ նա որտե՞ղ է պահում ստվերները:
– Ինչո՞ւ ես հարցնում,- սրտնեղեց ամպը:
– Ուզում եմ, որ դու իսկապես ճանաչես գիշերը:
– Ինչի՞դ է պետք: Կարող ես չմտահոգվել:
– Չեմ կարող: Քո ստվերն ընկել է ինձ վրա, ու իմ սիրտը հիմա թրթռում է քեզ համար:
– Ի՞նչ ստվեր:
– Ուշադիր նայիր. գագաթիցս քիչ ներքև՝ աջ կողմիս վրա:
– Ուզում ես ասել….
– Որ դա քո ստվերն է:
– Այսինքն ես ինքս ի՞նձ եմ նայում: Ուրեմն, ես ինձ մի կտոր գիշե՞ր եմ կարծել:
– Որովհետև չես ճանաչում գիշերը:
– Ես չեմ ճանաչում ինքս ինձ:
– Ճանաչի՛ր: Հիմա դու քեզ տեսնում ես ինձ վրա:
Ամպը երկար նայեց սարին:
– Դու էլ քո ստվերը գցիր ինձ վրա, սա՛ր: Իմ սիրտը կթրթռա քեզ համար, ու դու էլ քե՛զ կճանաչես քո ստվերով:
Սարը քիչ մթնեց:
– Դու շատ ես ճամփորդել, իսկ ես շատ եմ ապրել: Ու մի բան հաստատ գիտեմ. ես չեմ կարող իմ ստվերը գցել քեզ վրա:
– Դու շատ ես ապրել, բայց ես մի բան հաստատ գիտեմ. առանց այդ էլ իմ սիրտը կթրթռա քեզ համար,- դողացող ձայնով ասաց ամպն ու սարը փշաքաղվեց:
– Ասա՜ ինձ, ամպ, ես ի՞նչ տեսք ունեմ:
– Դու փառահեղ ես: Քեզ վրա խոտ ու քարեր կան: Ես ճանապարհին սարեր շատ եմ տեսել, բայց ոչ մեկն այսպիսի խոտ ու այսպիսի քարեր չուներ: Ես հիանում եմ քեզնով:
– Ինձ վրա երբեք ծաղիկներ չեն աճել,- շշնջաց սարը:
Ամպը չլսելու տվեց ու շարունակեց.
– …Իսկ ես, որ մինչև քեզ հանդիպելը չգիտեի էլ, թե ինչպիսին եմ, քիչ հետո չեմ լինի: Հազարավոր ամպեր կանցնեն քո վրայով ու քեզ կտան իրենց ստվերը, ու ես…: Ես միայն մի բան եմ ուզում. որ ինձ չմոռանաս:
– Ես միայն մի բան եմ ուզում. որ ինձ չմոռանաս,- կրկնեց սարը:
Հանկարծ քամի բարձրացավ ու ամպի ձայնը դողաց.
– Ես կարծես շարժվում եմ:
– Մի՛ գնա,- հևաց սարը-: Խոսիր ինձ հետ: Ասա՝ ի՞նչ ես տեսել այստեղ գալիս:
– Ես շատ եմ ճամփորդել, բայց միակ բանը, որ տեսել եմ, այն ճանապարհն էր, որն ինձ քեզ մոտ բերեց:
– Դու ճիշտ ես. հազարավոր ամպեր են անցնում իմ վրայով: Բայց միայն դու ես, որ ….
– Քամին ինձ տանում է: Բռնի՛ր ինձ, սա՛ր: Ստվերի՛ցս բռնիր:
Հսկա սարն անզոր հառաչեց ու ամպը խոսեց հանդարտորեն.
– Դու չասացիր. գիշերը որտե՞ղ է պահում ստվերները:
Ու սարը պատասխանեց.
– Իր սրտի մեջ: Երանի՜ ես մի կտոր գիշեր լինեի:
– Մի՛ տխրիր, սա՛ր, ես գիտեմ սրտում պահվելու գաղտնիքը:
Այսպես ասաց ամպը, հետո մթնեց ու սկսեց արտասվել:
Ամպի արցունքները թափվեցին սարի վրա: Մի խորը հոգոց լսվեց: Ոչ ոք չիմացավ, թե ով էր այդ: Քիչ հետո գիշերը ծածկեց գույները ու իր սրտի մեջ առավ բոլոր ստվերները:
Իսկ առավոտյան անձրևի թափված տեղում սարի վրա ծաղիկներ աճեցին. գույնզգույն, վառման ծաղիկներ: Նրանց բույրն անամպ երկնքին հասավ ու սարը օրհնեց այդ առավոտը: